فرض کنید تو یک رابطه عالی هستید از هر نظر. شخص مقابل ارزش ها ، عقاید ، افکار و زبان طنز مشترکی باشما داره. همه چیز عالیه، جز اینکه 16 سال تفاوت سنی دارید... چیکار می کنید ..؟

 

من ؟ من دارم زار میزنم...

موافقین ۳ مخالفین ۰

آم، من ادامه میدم تا ببینم چی میشه.

یعنی معیار اینکه بگیم ۱۶ سال اختلاف سنی "بد" یا "خوب"ه آیا چیزی غیر اینه که خود دو طرف باهاش اوکی‌اند یا نه؟ 

شاید یک جا ببینیم دیگه نمی‌تونیم ادامه بدیم و اون عدد سن داره اذیت می‌کنه... آم، خب جدا میشیم.

(:
تو خیلی صاف و ساده به قضیه نگاه کردی...
بهت غبطه خوردم.

اگر عاشقش باشم به رابطمون ادامه می دم. ولی می دونم خانوادم راضی نمی شن.

معلومه راه سختیه شونزده سال تفاوت سنی. 

(: عاشقشی یا فقط دوستش داری؟. 

آره .. منم میدونم که خانوادم اجازه نمیدن. ولی میدونی .. ایده آل من اینه که روزی به واسطه موفقیت ها و دستاوردهام ( و اثبات تواناییم در گرفتن تصمیمات درست) به سطحی از استقلال ، قدرت و تسلط بر روی زندگی شخصی و خصوصی و انتخاب هام برسم که رضایت خانوادم برام آنچنان دغدغه ای نباشه... در واقع یعنی بدونم که اصلا خانوادم هم خودشون رو در مرتبه اظهار نظر درخصوص زندگی شخصی من نمی بینن...
من با خانوادم تفاوت معناداری در افکار و نوع نگاه و سبک زندگی دارم. اگه بخوام رضایتشون رو در تمام مراحل زندگی کسب کنم زندگیم خیلی تیره و تار میشه...
عشق ، واژه خیلی سنگینیه... مطمئن نیستم راستش. ما همدیگه رو هنوز ملاقات نکردیم از نزدیک ... و خب ترجیح میدم تا اون موقع در خصوص اینکه اسم حسی که دارم چیه تصمیم قطعی نگیرم...
مرسی که برام نوشتی... میتونم اسم زیبات رو بدونم ؟

تصور طی کردن و رسیدن بهش واقعا سخته. اراده و روحیه ی پولادین می خواد. 

متوجه م. لیا. الان که وارد مرحله ی جدیدی از زندگیت شدی و تونستی یه سختی رو پشت سر بذاری و به چیزی که می خواستی برسی. رسیدن به بقیه ی هدف هات هم به مرور زمان مطمئنم ممکن می شه. تو دختر توانایی هستی. خواسته هات بهت انرژی می دن. اینو از نوشته هات می فهمم. فقط نباید دست بکشی و عقب بکشی. 

حالا عشق یا دوست داشتن. وقتی یه رابطه عالیه. وقتی هر دو طرف راضی باشن. چرا که نه؟. 

اسمم عاطفه ست. 

اگر تو اکثر مسائل اوکی باشید و چالش خاصی نباشه، سن نباید عامل جدایی بشه بنظرم

درسته .. فکر میکنم بخش زیادی از این نگرانی حاصل نگران حرف مردم بودن و ایناست...
جالبه که بعضی وقتا بدون اینکه متوجه باشیم چقدر راحت توی دام می افتیم..

خب الان که رابطه شروع شده همه چیز خیلی قشنگه و خیلی فکر میکنین که به هم میخورین.

ادامه که پیدا بکنه هورمون ها که کمتر بشه خود واقعیتون رو که بیشتر درک کنین، تفاوت ها توی ذوق جفتتون میزنه.

البته چه بسا همه چیز هم بتونه خوب پیش بره. احتمالش خیلی کمه ولی صفر نیست.

نارنگیس این رابطه الان 2 سالی هست که شروع شده ((: منم اوایلش دغدغه و نگرانی فاصله سنی رو نداشتم چون امیدوار نبودم بتونیم زیاد ادامه بدیم ولی این روزا زیاد بهش فکر میکنم...
فکر میکنم راه حلش اینه که همدیگه رو ببینیم . احتمال اینکه بعد از همون ملاقات اول بفهمیم تاحد زیادی برای هم مناسب نیستیم خیلی زیاده .. چون رابطه ی مجازی یک مدیوم دیگه اس و وقتی رابطه مجازیه حس میکنم بخش قابل توجهی از شخصیت فرد مقابل رو ذهن آدم اونطور که خودش دلش میخواد میسازه و باور میکنه...

از اون جا که گفتی حتی هنوز همو ملاقات هم نکردین منم نظرم به نارنگیس نزدیک‌تره.

آره پیمان ..
من کنکوری که بودم گاهی به رشته ای که در نهایت قراره انتخاب کنم فکر میکردم و خیلی وقتا حس میکردم که واقعا بین دوتا رشته نمیتونم انتخاب کنم و هردو رو دوست دارم.. اونجور مواقع تو دلم آرزو میکردم که کاش رتبم خیلی خوب نشه تا من خود به خود اون رشته ای رو که رتبه بهتری میخواد رو نتونم انتخاب کنم ((:
الانم موقعیتم همینه .. دارم فکر میکنم کاش همو ببینیم و من ازش خوشم نیاد تا این قصه هم ختم به خیر بشه..

اتفاقا موضوع خیلی پیچیده تر شد. ماجرای تو خیلی شبیه به منه با این‌تفاوت که در رابطه ی من‌ فاصله سنی خیلی کمه.

من‌ نمیگم که لزوما چیزی که قراره تجربه کنی مشابه تجربیات منه چون افراد خیلی باهم متفاوتن. مساله ای که باید درنظر بگیری دیدگاهت به مسائل در این سن هست و همچنین این استیج از رابطه. الان همه چیز خیلی خیلی جذابه ولی این واقعیت موجود نیست. و فکر هم نمیکنم که حالا حالاها واقعیات خودشون رو نشون بدن. فقط بحث من اینه که تفاوت زیاد در یک مرحله ای رابطه ممکنه خیلی اذیتتون کنه.

نارنگیس ماجرای من و تو خیلی خیلیییی شبیه همدیگه س (((: من اینو اون روزی که نوشته بودی " این حسیه که بعد از تموم بحث ها دارم: از اول اشتباه بود، باید برم! " فهمیدم .. 
این دقیقا همون حسیه که من دارم بعد از هر بحث کوچیکی که بینمون رخ میده .. این حسی که فکر میکنم از اولش اشتباه بود هم به خاطر همون فاصله سنیه ... 
متوجه دیدگاهم به مسائل زندگی در این سن هم هستم ... کاری از دستم بر نمیاد جز اینکه حواسم باشه و گوش به زنگ باشم...

من با تمام احترامی که برای عشق قائلم میگم که تصمیمت اشتباهه. ببین شاید از صد تا رابطه ی اینطوری دو تاش خوب از آب در بیاد اما معمولا 98 تای دیگه ای که ما توجامعه می‌بینیم به سرانجام خوبی نمیرسن. دلیلش هم واضحه. تو جوونی دلت جوونی کردن میخواد اما اون الان پخته شده و حوصله ی دیوونه بازی های یه جوون به این سن رو نداره. یا هزاران دلیل دیگه. من حتی میتونم اگر بخوای ایدی یه بلاگر رو بدم که تقریبا یک سالی میشه که طلاق گرفته و اون هم با اختلاف سنی زیاد ازدواج کرده و داستان زندگیش رو تو اینستاگرام گفته. میتونی بخونی و تجربه ی خوبی به دست بیاری. در نهایت باید بگم که اول باید ببینیش. نمیتونی صرفا با یک دید مجازی بگی اون آدم خوبیه یا باهم تفاهم دارین. شاید دیدی شما دوتا یکی از اون دوتا رابطه موفق تو جامعه هستین :) 

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی